یا معمر القلوب 1
سه شنبه, ۲۵ شهریور ۱۳۹۳، ۱۱:۱۲ ق.ظ
کجای خانه دل بنایی بسازم بقدر مهربانیت، بخشندگیت و بقدر مغفرتت؟ خانه ای از برکات بینهایتت که بیشتر ما زمینی ها گویا توان دریافتش را هم نداریم. طرح مهربانی های پی در پی وجود بی منتهایت را چگونه می توانم در دل بنا کنم.؟ با کدام منطق؟ با کدام استدلال؟ با کدام باور؟ با کدام ماده ؟ هربار خطا می کنم و تو می بخشی. هربار آلوده تر از پیش می شوم و تو نور بیشتری بر وجودم می پاشی. از تاریکی های وجود به سمت نور پنجره ایی می گشایی به وسعت ندیدن ناسپاسی هایم .
خانه دلم مرمت می خواهد و من هنوز غافلم...
۹۳/۰۶/۲۵